බාස්කට් බෝල්,පොලිස් හෙල්ප් සහ තාත්තා

බාස්කට් බෝල් , පොලිස් හෙල්ප් සහ තාත්තා  . 

ඒ කාලය හරියටම මා සා.පෙළ අවසන් ව ප්‍රතිපල එනතෙක් විනෝදමත් ව ගතකල කාලයයි . ඒ වන විටත්  පාසල් බාස්කට් බෝල් කණ්ඩායමේ ක්‍රීඩා කර අතර ජාතික මට්ටමේ තරග රැසකටද සහභාගී වී සිටියෙමි . මගේ උස අඩි 6 අගල් 3 වූ බැවින්ද , තරග තුල උපක්‍රමිකව කටයුතු කිරීම(ක්‍රීඩා විලාශය) හේතුවෙන් ද , ක්‍රීඩාවේ විණය ගැන අවධානයෙන් සිටි නිසාද කණ්ඩායමේ , ගුරුවරුන්ගේ මෙන්ම විශේෂයෙන් ශ්‍රීලංකා පොලිස් බාස්කට් බෝල් කණ්ඩායමේ ද යම් තාක් දුරට ඉහල පිළිගැනීමක් තිබුණ බව කියන්නට උවමනා ය .

ඉස්කෝලේ සා.පෙළ කරපු කොල්ලෙක්ට කොයින්ද පොලිස් බාස්කට් බෝල් කණ්ඩායමේ පිළිගැනීමක් , මුගේ බයිලා ද කොහෙද , සේ මගේ හිතවත් බ්ලොග් වාසීන්ට හිතෙන්නට පුළුවන් ය . එහෙත් මෙව්වා ඇත්තම ඇත්ත කතා ය . මැරෙන්නට පෙර ලියන්නේ කොයි මොහොතේ වැලිගම්පිටි යයී දැයි කියා ෂුවර් නැති නිසාම ය .

වසර කිහිපයක සිට නොකඩවා කොළබ පොලිස් පාර්ක් බාස්කට් බෝල් කොර්ට් එකේ තිබෙන තරග පාසැල් තරග වලට මෙන්ම පුහුණු සැසි වලට ගිය මා සහ අපේ කණ්ඩායම ගැන එකල පොලිසියේ බාස්කට් බෝල් කණ්ඩායම හොදින් දැන සිටියේ ලබාගත් සුවිශේෂී ජයග්‍රහණ රැසක් නිසා ය .පුහුණු සැසි වලදී අපට පුහුණු වීම් සිදු කරේ පොලිසියේ බාස්කට් බෝල් කණ්ඩායමෙ ම පුහුණු කරු ය . එකල ඔවුන් මා ඇමතුවේ P.W.C ආටිගල කියා මිසක් කලන කියා නම් නොවේ .P.W.C යනු  Prince of wales college හි කෙටි නම වන අතර ආටිගල යනු මගේ පෙළපත් නාමය ය .

එ කල පොලිසිය ජාත්‍යන්තර තරගාවලියකට පිටව යාමට මාසයකට පමණ පෙර පුහුණු සැසියකට මම එහි ගොස් සිටි විට පොලිසියේ බාස්කට් බෝල් කණ්ඩායමෙ පුහුණු කරු මා ගෙන් විමසුවේ "අපේ (පොලිසියේ)  practice session හැම සතියකම බදාදා සහ සිකුරාදා තියෙනවා , උබ හොද strategic player කෙනෙක් නිසා අපේ උන්ට උදව්වට එන්න පුලුවන්ද" "තව ඉස්කෝල කීපයක කීපදෙනෙක් එනවා" කියා ය . ඒ කාලය මා සා.පෙළ අවසන් ව ප්‍රතිපල එනතෙක් විනෝදමත් ව ගතකල කාලය වූ නිසා ද , එකපයින් මා "හොදයි සර් මම එන්නම් " යැයි කීවෙමි . පුහුණුව හවස 3 ට ආරම්හ වී රෑ 9 පමණ වනතෙක් පවතී අතර මුළු කාලයම ආතල් පහට ගෙවී ගියා . එකල මට පොලිසියේ බාස්කට් බෝල් කණ්ඩායමේ නායකයා ඔහුගේ අතිරේක play out time (තරග අවසානයේ අදින) අත් දිග ජර්සියක් තෑගි කිරීම අමතක නොවන්නක් වූ අතර ඔහු කියා සිටියේ "උබ හැම මගුලටම මේක අදින්න එපා" කියා ය . ඔහුගේ වචනයට ගරුකර මා (පොලිසියේ)  practice session වලට පැමිණීමේ දී සහ හවස යද්දී පමණක් මෙය ඇන්ද අතර වෙනත් කිසිම අවස්ථාවක නොඅදිමට වගබලා ගත්තේමි . බොහෝ අවස්ථා වල රෑ 9 ට යාමේදී ප්‍රවාහන පසහුකම් ගැටළුවක් වූ අතර අද මෙන් බස් කුරුල්ලන් මෙන් එකල නොතිබිණි . රෑ 9 බොහෝ වෙලාවට එලියට එන මට 9:30 ට පමණ එන හොරණ Ctb බසය එන තෙක් කට ඇර බලා සිටින්නට වුයේ හදිසියේ වත් එය අත්‍හැරුනොත් නැවත බසයක් තිබෙන්නේ 10:15 ට පමණ නීසා ය . 10:15 බසයේ ගියොත් පිළියන්දලින් අදින අන්තිම කහපොල බසය වන 10:25 අනිවා මිස් වෙන්නේ ය .

මේ පුහුණු කටයුතු හොදින් කෙරී ගිය අතර අවසාන දිනයේ කුඩා සාදයක් පැවැත්වූ අතර ඒ සදහා අපටද ආරාධනා කිරීමට ඔවුන් කාරුණික විය . සාදය අවසානය ඔවුන්ට තරගාවලියට සහ සංචාරය සුබපැතූ මා පාරට ගියේ ගෙදර යන්නට බසයක් අල්ලා ගැනීමට ය . 10:15 බසය මේ වනවිට පිළියන්දලත් පසුකර ඇති බව මට වැටහුනේ වෙලාව 11:20 කියා දැක්ක බැවින් ය . අවසනයයේ 11:40 ට පමණ අන්තිම හොරණ බසයට ගොඩවූ මා පිළියන්දලින් බහිදී මධ්‍යම රෑ 12:20 ට පමණ වෙන්නට ඇත . පිළියන්දලින් බැස්ස මට අවට පාලුවට ගිය බස් නැවතුමත් අතේ සල්ලි ඇති අය නැග යන ත්‍ර්විල් ද දැකගන්නට පුළුවන් විය . මේ වන වනවිට  පිළියන්දලින් අදින අන්තිම කහපොල බසය වන 10:25 ඩිපෝ වට ගොස් රියදුරු කොන්දොස්තර නින්දේ හීන බලනවා ඇත. දැන් පාරේ වහනයක් වත් නැත . පට්ට පාලුය . මා අතේ ත්‍ර්විල් එකක යන්නට මුදල් නැති නිසා නිවසට යන කිලෝමීටර 6 පයින් තරණය කිරීමට තීරණය කරෙ එකල ක්‍රීඩාවෙන් දහිරියත් පුහුණුවීම් වලින් ඇති ශක්තියත් නිසා ය . මේ අයුරින් මහපාරේ තනියම කළුවරේ යන මට වල් බල්ලන්ගේ පිළිගැනීම සහ ඇතැම් විට ගේම ඉල්ලගෙන පැමිණෙන බලු රංචුවක ලොකු සීන් බැලීමට ද සිදු විය . හිටපුගමන් පාරේ ගිය හැම වහනයක් වාගේ මම සිටින හරියෙන් වේගය තවත් වැඩිකර ගියේ විදුලියක් වාගේ ය .

ඔය අතර සුපුරුදු පරිදි කිලෝමීටර 3 පමණ යද්දී තවත් වහනයක් පැමිණි අතර වාහනය මා අසලට පැමිණ බ්රේක් ගහනවා ය .හැරී බැලින්නම් පොල් අකුරෙන් "පොලිස්" කියා ගසා තිබෙන පිළියන්දල පොලිසියේ රාත්‍රී මුර සංචාරයේ යන පොලිස් ජීප් එක ය . මට දෙලොව රත් විය . ඇද සිටින්නේ ඔවුන්ගේ නිල ජර්සියක් ය .   ඉස්සරහ සීට් එකේ නිලධාරියා මා දෙස බැලූ මොහොතේ ම මා ද ඔහු දෙස බැලුවෙමි . එවිට එකවරම ඔහු කිවේ "නැගපන් නැගපන්"  යන විධානය ය . රෑ කෑම පොලිසියෙන් ලැබෙන බවක් මට වැටහි ගිය අතර වචනයකුත් නොකියා ජීප් රථයට නැග්ගෙමි . දැන් ජීප් රථය යනවා ය ඉස්සරහ සිටි නිලධාරියා අහන්නේ "මල්ලි අද ප්‍රැක්ටිස් ද" කියා ය . මම "ඔව්" කීවෙමි . "උබ කොහෙද ඉන්නේ " ඇසුවේ අර කියූ නිලධාරියා වන අතර මම කිව්වේ "මඩපාත" කියා ය . "මොකද පරක්කු උනේ , පයින් එන්නේ නැතුව එහෙට ආවානම් මොකක් හරි සෙට් කරනවා නේ උබට යන්න " තවදුරටත් ඔහු කිවේය . මම සිනා සුනා පමණි . "ඉන්න අපි ගෙදරටම දැන්නම්" " කොයි පාරේ ද ඉන්නේ " මේ වචන මට අමා දහර වැනි විය . පපුව නැවත ක්‍රියාත්මක වන බව මට වැටහී ගියේ ඉන් අනතුරුව ය . ඉතිං ,   මම පාර කියූ පසු ජීප් රියනිවසටම පැමිණ ගේට්ටුව ඉදිරිපස නැවතී අතර එයින් බට මා ඉස්සරහ සීට් එකේ නිලධාරියා ට ස්තුති කර නිවාස අසලින් හරවා යන ඔවුන්ට අත වනා නිවසට එන්නට හැරුණි . අම්මා සහ තාත්තා කට ඇරගෙන බලා සිටිනවා ය ." තාත්තා අසන්නේ හෙට කීයටද පොලිසියට එන්න කිවේ " , "උන්ට අමු කැවිලද අල්ලාගත උන් ගෙදරට බස්සල යන්න" වැනි වූ වචන මෙන්ම අම්මා හඩමින් අසන්නේ "පුතේ මොකක්ද මේ කරගතේ " කියා ය " "පොලිස් පොතේ නම ලියවූනෝත් ඉතින් ඉස්කෝලේ කාලෙම වැඩක් නෑ " එසේ කියන්නේ ආදරණිය එහෙත් එවිට යක්ශාවේසයෙන් සිටි පියා ය .

ගත් කටටම මම කිව්වේ "මේ පොලිස් ටීම් එකේ ජර්සිය නිසා උන් හිතන්න ඇති මම පොලිසියේ කියල . උදව්වට ගේ ගාවටම ගෙනත් බැස්සුවේ" කියා ය . ඔය වචන සමග තාත්තා කියන්නේ "ඇත්ත කියපන් උබ පොලිසියත් රවට්ටුව නේද" කියාය . ඔහු එදා එසේ කියන්නට ඇත්තේ මගේ පෙර වැරදි ෆයිල් පිරිලා නිසා වෙන්නට ඇතිය . කෙසේ හෝ තෑග්ගට ලැබුණු පොලිස් ටීම් එකේ ජර්සිය ට පින් සිද්ධ වෙන්න කිලෝමීටර 6 ක ගමනෙන්  කිලෝමීටර 3 පමණක් පයින් එන්නට මට සිදු විය . ඔවුන්ගේ මුළු දෙබස් ඒ ආකාරයෙන් කීවද අම්මා සහ තාත්තා පිළිගන්නා බවක් නැතිය . දෙමාපියන් සිතන්නේ මම පොලිස් ඇසට වැලි ගසා රවටා ඔවුන්ගේම වහනයෙන් ගෙදර පැමිණි රටේ අන්ඩයෙක් කියා ය . රවුම් ගෙරවුම් මැද පොලිස් ටීම් එකේ ජර්සිය ට පින් සිදු වන්නට නා නිදාගන්නට මට හැකි විය .

එකල තාත්තා නීති ගරුක රාජ්‍ය සේවකයෙකු ලෙස සහ අපරාධ පරීක්ෂක නිලධාරියෙක් ලෙස සමුපකාර තොග වෙළද සංස්ථාවේ වැඩ කර අතර ඔහුගේ බලවත් අණ පරිදි ඔහුත් සමගම ගොස් පොලිස් ටීම් එකේ ජර්සිය නැවත පොලිසියේ බාස්කට් බෝල් කණ්ඩායමේ නායකයාට ම ගෙනත් භාර දෙන විට ඔහු කියා සිටියේ "මට මේක ආයේ එපා" කියා ය . එහෙත් තාත්තා ගේ බලවත් ඉලීම පරිදි ඔහු එය බාරගනිදී කිව්වේ මල්ලි ඒලෙවල් හොදට කරලා කැම්පස් ගිහින් පොලිසියේ ලොකු රෑන්ක් එකකටම එන්න , අනික ඔයාට උස සහ ඇගත් තියනවා නේ . ස්පොරෝර්ට් කරන එකත් ලොකු වාසියක් නේ . මට 100% විශ්වාසයි ඔයා ඒ දේ කරයි කියල " කියාය . ඇතැම් විට ඔහු තේරුම් ගන්නට ඇති මගේ හිතේ තිබුන වේදනාව මම පොලිස් ටීම් එකේ ජර්සිය බාර දෙන විට .

නැවත කිසිදිනක මා කොළබ පොලිස් පාර්ක් බාස්කට් බෝල් කොර්ට් එකට නොගිය අතර ඒලෙවල් අරම්බයත් සමග බාස්කට් බෝල් ක්‍රීඩාවට සදහටම සමු දුන්නේ දෙමාපිය අණ පරිදි ය . එදා මට උදාන වාක්‍ය කි පොලිසියේ බාස්කට් බෝල් කණ්ඩායමේ නායකයා පසු කලෙක වන්නි මානුෂිය මෙහෙයුමේදී ජීවිතය පුජා කරබව මට අසන්නට ලැබුනේ මම ඉන් බොහෝ කලකට පසු කොලබ හෝටලයක විවාහ උත්සව අවස්ථාවකදී පොලිසියේ ඉහල නිලධාරියෙකුගෙනි .